Nasze POŁONINY - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne Artykuły Forum dyskusyjne Galerie Ogłoszenia 
Baza noclegowa   Baza gastronomiczna   Dyżury aptek   Rozkład jazdy autobusów   Plan miasta
Strona główna

Archiwum
Pisane w Bieszczadach
Szukaj w serwisie:
Redakcja

Kontakt

    Gazeta / moduły
    Serwis internetowy

    Baza noclegowa

Artykuy » ~ Archiwum » [Nr 12/88] "Z mojego syna Pawła postanowiono zrobić groźnego przestępcę a zrobiono wrak człowieka."
"Z mojego syna Pawła postanowiono zrobić groźnego przestępcę a zrobiono wrak człowieka." - mówi Jan Słupek - ojciec byłego ustrzyckiego policjanta w rozmowie z Markiem Prorokiem.




Marek Prorok - W kwietniu bieżącego roku o pańskim synu Pawle było głośno. Został oskarżony o handel bronią a cała sprawa została w sposób spektakularny nagłośniona przez media. Również pańską osobę kojarzono z prowadzonym śledztwem. Proszę o kilka refleksji na ten temat.

Jan Słupek - O aresztowaniu mojego syna pisały wszystkie lokalne media i w zasadzie z góry wydano na niego wyrok skazujący, zanim na dobre zostało rozpoczęte dochodzenie. Stało się tak, między innymi, za sprawą rzecznika prasowego Komendy Wojewódzkiej Policji w Rzeszowie mł. asp. Pawła Międlara, który już w jednej z pierwszych wypowiedzi na ten temat nazwał Pawła „czarną owcą” a oficjalną informację zredagował w sposób sugerujący, jakoby u mojego syna znaleziono wiele jednostek broni. Uczynił to, w moim przekonaniu z rozmysłem, bo doskonale wiedział, że u Pawła żadnej broni nie znaleziono. Redakcja „Naszych Połonin” ochoczo dołączyła do grona „usłużnych” redakcji i w numerze 5(81) waszego czasopisma napisaliście, że ja również znajduję się w gronie osób podejrzanych o posiadanie i handel bronią. Pragnę jednoznacznie oświadczyć, że nigdy żadnej nielegalnej broni nie posiadałem, nie handlowałem nią a co najważniejsze, nigdy nie byłem podejrzanym w tej sprawie. Dlatego to, co napisaliście o mnie traktuję jako naruszenie moich dóbr osobistych. Nie jesteście jedyni, którzy próbowali mnie oczerniać, podobne plotki rozpuszczali niektórzy funkcjonariusze ustrzyckiej komendy policji.

Marek Prorok - Nie ulega wątpliwości, że sugestia zawarta we wspomnianym przez pana artykule, jakoby był pan podejrzany o handel bronią, nie była zgodna z prawdą i za zaistniałe zamieszenie w imieniu redakcji serdecznie przepraszam. Przeprowadzono jednak u pana przeszukanie i zapewne tym zasugerował się mój redakcyjny kolega pisząc te słowa. Proszę wyjaśnić, dlaczego uważa pan, że na pańskiego syna Pawła z góry wydano wyrok skazujący? Czyżby podejrzewał pan organy ścigania o nieczyste intencje?

Jan Słupek - Może najpierw kilka zdań na temat przeszukania przeprowadzonego w moim domu w Szklarach w dniu 31 marca bieżącego roku. Nie było to zwykłe przeszukanie jakich wiele, ale było to przeszukanie u groźnego przestępcy, bandyty, a może nawet terrorysty. Mam prawo tak mówić, bo w policji przesłużyłem trzydzieści lat, pełniąc w tym czasie również kierownicze funkcje i przez cały ten okres nie uczyniłem niczego uwłaczającego honorowi policyjnego munduru. Wielu z tych, którzy dzisiaj piastują w policji wysokie stanowiska, zna mnie jeszcze z tego okresu i decydując o wysłaniu do mojego domu antyterrorystów albo uznali mnie za groźnego bandytę, do czego nie mieli żadnych podstaw, albo postanowili mnie upokorzyć. Jednego jestem pewien, nie było w tym czystych intencji.

Marek Prorok - To bardzo ostre słowa, co ma pan na ich poparcie?

Jan Słupek - Opiszę po prostu jak wyglądało przeszukanie, które z nakazu prokuratorskiego zostało przeprowadzone w moim domu. Wczesnym rankiem moja żona i ja zostaliśmy obudzeni łomotem do drzwi wejściowych. Po otwarciu drzwi zostałem obezwładniony przez u branych na czarno osobników w kominiarkach a do głowy przystawiono mi broń. Dopiero po takim przywitaniu poinformowano mnie o co chodzi. Przy okazji usłyszałem, że jeżeli natychmiast nie uspokoję ujadającego psa, to zostanie on zastrzelony. Wszystko miało miejsce kilka miesięcy temu w środku Unii Europejskiej w domu starszych ludzi, którzy w najmniejszym stopniu nigdy nie zagrażali bezpieczeństwu publicznemu. Oto dlaczego używam tak ostrych słów pod adresem organów ścigania. Dodam jeszcze, że ani u mnie, ani u mojego syna Pawła niczego nie znaleziono, na dowód czego daję panu kopie protokołów przeszukań.

Marek Prorok - Może to tylko nadgorliwość jakiegoś policjanta a nie złe intencje organów ścigania?

Jan Słupek - Od samego początku postępowanie w stosunku do mojego syna było co najmniej dziwne. W chwili zatrzymania w dniu 31 marca w godzinach porannych, poinformowano go, że pojedzie tylko do Krosna złożyć zeznania „proszę wziąć ze sobą pieniądze na autobus, aby miał pan czym wrócić do domu”- powiedział do Pawła funkcjonariusz policji dokonujący zatrzymania. Około godziny 12 tego samego dnia do jego żony Joanny zgłosił się funkcjonariusz Komendy Powiatowej Policji z Ustrzyk Dolnych z informacją o aresztowaniu Pawła na trzy miesiące. Tymczasem „Postanowienie o tymczasowym aresztowaniu” wydał Sąd Okręgowy w Krośnie dopiero w dniu 2 kwietnia. Gdy w kilka dni po aresztowaniu moja żona Grażyna udała się do nadzorującej dochodzenie prokurator Aurelii Skiby z prośbą o zamianę aresztu tymczasowego na inny środek zapobiegawczy usłyszała, że nasz syn jest niebezpiecznym przestępcą handlującym dobrą bronią, w którą mogli zaopatrywać się bandyci i o żadnej zamianie nie może być mowy. W tym momencie nawet ja zwątpiłem w uczciwość mojego syna. Dopiero po zapoznaniu się z przedstawionymi Pawłowi zarzutami zrozumiałem, że wypowiedź pani prokurator to zwykłe konfabulacje.

Marek Prorok - Jakie to były konkretnie zarzuty?

Jan Słupek - Zanim przejdę do zarzutów, chciałem opowiedzieć o przebiegu tymczasowego aresztowania Pawła. Od początku stosowano wobec mojego syna metody presji i zastraszania. Grożono mu, że jeżeli nie pójdzie na współpracę to na długie lata wyląduje w więzieniu i przez cały ten czas nie ujrzy nikogo z bliskich. Zarówno żonie Pawła, jak i nam rodzicom, permanentnie odmawiano prawa do widzenia. Pierwsze widzenie Paweł miał dopiero po pięćdziesięciu dniach. Przez cały okres trwającego cztery i pół miesiąca tymczasowego aresztowania uzyskaliśmy ledwie trzy widzenia, które zawsze odbywały się w obecności policjanta. Nawet w ostatnim widzeniu, na 48 godzin przed zwolnieniem, uczestniczył policjant. Tymczasowe aresztowanie załamało Pawła zupełnie, zaczęły się ogromne problemy psychiczne i niewydolność krążenia. Notowane przez lekarza więziennego ciśnienie krwi wahało się od 180/110 do 90/80. Jednak pani prokurator Skiba jak lwica walczyła o przedłużenie aresztowania Pawła. Początkowo uzyskała przedłużenie na kolejne trzy miesiące, ale sąd odwoławczy zgodził się jedynie na półtora miesiąca. Później jeszcze dwukrotnie sądy odrzucały, jako bezzasadne, wnioski pani Aurelii Skiby o przedłużenie aresztu dla Pawła. Paweł został zwolniony w dniu 17 sierpnia i po zgłoszeniu się do komendy policji w Ustrzykach Dolnych(dozór policyjny ustalony przez sąd)usłyszał, że naruszył warunki zwolnienia, bo na policji winien był zgłaszać się już od 13 sierpnia. I znowu nerwy, wyjaśnienia, pisma. W dwa dni po opuszczeniu aresztu tymczasowego przez Pawła pani prokurator Skiba wysłała do mojego syna kolejne wezwanie na przesłuchanie w charakterze podejrzanego. Tym razem został oskarżony o kierowanie grupą przestępczą o charakterze zbrojnym. Wszystko to po to, żeby mojego syna zatrzymać w więzieniu za wszelką cenę. Czyż nie świadczy o zdecydowanie tendencyjnym i złym nastawieniu organów ścigania i osobiście pani prokurator Aurelii Skiby?

Marek Prorok - Przejdźmy jednak do przedstawionych Pawłowi zarzutów. Artykuł 263 §1 Kodeksu Karnego mówi, że „Kto bez wymaganego zezwolenia wyrabia broń palną albo amunicję lub nią handluje podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”. Zarzut to bardzo poważny i przestępstwo wyjątkowo groźne. Proszę zatem o omówienie stawianych pańskiemu synowi zarzutów.

Jan Słupek - Na początek jedno istotne wyjaśnienie. Mój syn Paweł zawsze był ogromnym pasjonatem militariów. Poszukiwanie pozostałości z okresu pierwszej i drugiej wojny światowej było jego pasją, o czym wszyscy wiedzieli. Posiadał ku temu stosowne przygotowanie pirotechniczne a na broni z tego okresu znał się, jak mało kto. Część ze znalezionych rzeczy oddawał do muzeów a część sprzedawał, najczęściej za pośrednictwem aukcji internetowej Allegro innym pasjonatom militariów. Pragnę zdecydowanie podkreślić, że sprzedawane przez Pawła pamiątki przeleżały w ziemi od 60 do 100 lat i żadna z nich w chwili znalezienia nie była bronią nadającą się do użycia czy też naprawy. Zresztą mówią o tym przedstawione Pawłowi zarzuty. Zacznijmy od tego wymienionego na pierwszym miejscu, zapewne najważniejszego. Zarzuca on Pawłowi, że w dniu 21 marca 2008 roku sprzedał za pośrednictwem Allegro granat produkcji rosyjskiej, tak zwaną latarnię, wzór M1912 i tu cytuję „który mógł sprowadzić niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób” . Ten pochodzący z 1912 roku prymitywny granat ręczny przeleżał w ziemi prawie 100 lat. To co znalazł i sprzedał mój syn, było tylko obudową tego granatu wykonaną z blachy cynkowej z pięknie wygrawerowanym wizerunkiem cara. Rzecz bardzo atrakcyjna dla kolekcjonerów. Kolejny zarzut dotyczy sprzedaży „świadkowi incognito” również pochodzącego z wykopalisk karabinu marki „Berthier” – model 1907/15 a więc z okresu I wojny światowej. I jeszcze jeden przykład zarzutu zapisanego pod numerem X. który mówi o sprzedaży za pośrednictwem Allegro cytuję „granatu nieustalonego typu za kwotę 78 zł, nieustalonej dotychczas osobie, który mógł sprowadzić niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób”. Wszystkie zarzuty są o podobnym charakterze z tym że z większością z nich mój syn nie miał nic wspólnego. Mam nadzieję, że niezawisły sąd powoła odpowiednich biegłych, którzy jednoznacznie stwierdzą czy rzeczy wykopane i sprzedawane przez Pawła były rzeczywiście bronią, która mogła sprowadzić niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób.

Marek Prorok - Jest jeszcze jedno postępowanie prowadzone przeciwko pańskiemu synowi, dotyczące nierozliczonych mandatów karnych.

Jan Słupek - Jest w tej sprawie trochę niejasności, które trzeba wyświetlić. Nie ulega jednak wątpliwości, że mój syn nie dopełnił w tej sprawie ciążących na nim obowiązków służbowych i w nakazanym przepisami terminie nie rozliczył się z nałożonych mandatów karnych, za co powinien ponieść odpowiedzialność dyscyplinarną. Kontrola potwierdziła, że w Komendzie Powiatowej Policji w Ustrzykach Dolnych podobne praktyki były na porządku dziennym i co najmniej sześciu funkcjonariuszy znalazło się w takiej samej sytuacji jak Paweł. Jednak tylko w stosunku do mojego syna sformułowano akt oskarżenia zarzucający mu przywłaszczenie mienia. Dużo by na ten temat mówić a nie czas i miejsce na to. Jedno chciałbym tylko dodać. W ustrzyckiej komendzie policji nie przyjęto od mojego syna pieniędzy za mandaty i wpłaty dokonał dopiero w Rzeszowie a miało to miejsce początkiem roku.

Marek Prorok - Z tego co pan przedstawia można odnieść wrażeni, że pański syn Paweł stał się ofiarą sterowanych działań mających na celu ukaranie go za coś, czego nigdy nie zrobił. Jakie są tego powody?

Jan Słupek - Na łamach „Naszych Połonin” ukazał się przedruk z „Nie” artykułu pani Joanny Skibniewskiej zatytułowany „Mściwy książę kościoła” . Nie mam najmniejszych wątpliwości, że wszystkie kłopoty mojego syna zaczęły się kilka tygodni po tym jak w dniu 21 sierpnia 2008 roku odważył się ukarać mandatem karnym kierowcę pojazdu, którym podróżował pan arcybiskup Józef Michalik – najwyższy dygnitarz polskiego kościoła katolickiego. Już w dwa tygodnie po tym wydarzeniu mój syn, świetnie wyszkolony funkcjonariusz drogówki, został przeniesiony do pełnienia funkcji tak zwanego „krawężnika”. W rozmowie ze mną zastępca ustrzyckiego komendanta stwierdził, że jest to konieczne dla uspokojenia „góry” zdenerwowanej interwencją arcybiskupa Michalika. Dziś nie pamięta o tej rozmowie, co więcej ani on, ani komendant nigdy nie słyszeli o żadnej interwencji pana Michalika. Tymczasem wiedziała o niej Komenda Główna Policji, co potwierdziła w skierowanym do mnie piśmie. Dokładnie w tym samym czasie policyjne Biuro Spraw Wewnętrznych rozpoczęło działania operacyjne, które w efekcie końcowym doprowadziły do oskarżenia ii aresztowania Pawła. Może to przypadek, ale czy nie uważa pan, że za dużo tych przypadków?

Marek Prorok - I co dalej? Jakie działania zamierza pan podjąć? Do kogo ma pan żal o zaistniałą sytuację?

Jan Słupek - Niewiele mogę już zrobić wierzę tylko, że niezawisły sąd wyda w tej sprawie sprawiedliwy wyrok. Z mojego syna Pawła postanowiono zrobić groźnego przestępcę a zrobiono wrak człowieka. Dziś leczy się w szpitalu psychiatrycznym i ma niewydolny układ krążenia, ale mimo to uczestniczy we wszystkich czynnościach procesowych aby nie narazić się na zarzut utrudniania śledztwa. Wyrządzono jemu, jego żonie i dzieciom ogromną krzywdę i nie sposób już tego naprawić. Pozostała nam tylko walka o zdrowie Pawła i o przywrócenie jego dobrego imienia. Zapewniam wszystkich, że nigdy w tym nie ustaniemy. Pyta pan o żal. Mam ogromny ale bynajmniej nie do pana Józefa Michalika. To jego problem i jego chrześcijańskiego sumienia. Niech sam odpowie sobie na pytanie czy naruszył zasadę dekalogu zakazującą mówienia fałszywego świadectwa przeciwko bliźniemu swemu? Największy żal mam do przełożonych Pawła, tych z województwa a nade wszystko do tych z ustrzyckiej policji. Człowiek honoru, noszący oficerskie dystynkcje nie powinien kłamać i manipulować faktami, ale to już mój wielki osobisty problem, tym większy, że z jednym z nich łączyły mnie koleżeńskie stosunki.

Marek Prorok - Dziękuję za rozmowę i życzę, aby cała ta sprawa zakończyła się dla pana i pańskiego syna pomyślnie.

Jan Słupek - Serdecznie dziękuję.

[Nr 12/88] "Z mojego syna Pawła postanowiono zrobić groźnego przestępcę a zrobiono wrak człowieka."

» [Nr 12/88]
Co się stało z komentarzami było ich 26 czy aby były nieprawomyślne - niech żyje cenzura
Dodano 05 Padziernika 2009 przez ~Deko

» [Nr 12/88] Komentarze
Redakcja niczego nie cenzuruje. Komentarze były opublikowane do artykułu Mściwy książe kościoła, który znajduje się już w naszym Archiwum ze względu na publikację nowego numeru.
Pozdrawiamy, Redakcja.
Dodano 06 Padziernika 2009 przez ~Redakcja

» [Nr 12/88]
Przeczytajcie: w google "o czym 90 % katolików nie wie" a zrobicie tak jak ja -czyli odetniecie się od tego kościoła.
Kim jest ten kościół ? Tam wszystko zostało wyjaśnione.
Dziwi mnie jednak fakt, że politycy boją się odciąć ten kamień od szyji - bo to duży elektorat na razie jest.
Jeszcze chwila i będzie jak w innych państwach, które nie pielęgnuje tak kościoła.
To tak jak z TV - ta publiczna choć gówniana -jest płatna - bo abonament , a ta komercyjna jak TVN - chociaż bije publiczną na głowę -utrzymuje się sama. Gdzie jest haczyk ? W zarządzaniu i braku przyzwyczajeń z okresu komuny.
Współczuję temu policjantowi. Za wyrządzone krzywdy ten biskupek powinien odpowiedzieć.
Pytam się co robi teraz papież, on jako przełożony powinien byc teraz stroną w sprawie. Spójrzcie na 5 przykazanie kościelne - zredagowane na ich potrzeby.
Ale jest takie powiedzenie: "dajcie człowieka a znajdę paragraf" !!! Jakże trafne do całej tej sprawy. Jeszcze raz wyrazy współczucia dla rodziny. "Może kiedyś ktoś rozumem przewyższy kogoś i nie zgrzeszy poddając się obłudzie.." - kto to powiedział - chyba Nostradamus, ale nie jestem pewny, pewny jestem, że on miał polot i odwagę.
Dodano 02 Listopada 2009 przez ~Katolik



Imi
E-mail
Temat
Tre
Przepisz kod:

 

© 2003-2012 Nasze Pooniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne

Wykonanie i administracja strony: JWK WebStudio