Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [Nr 12/88] Dość corocznej walki o przysłowiowÄ pietruszkę Artykuł dodany przez: Redakcja (2009-10-02 08:21:52) Sport wiÄ Ĺźe się nieodmiennie z duĹźymi emocjami. Emocje przyciÄ gajÄ kibicĂłw i tak nakręca się ta karuzela. Niestety bywa i tak, Ĺźe sportowa rywalizacja nie budzi Ĺźadnych emocji, bo gra się o przysłowiowÄ pietruszkę. Wtedy nie ma emocji, nie ma kibicĂłw jest zerowe zainteresowanie takÄ rywalizacjÄ . Pojedynki ustrzyckich piłkarzy to niestety od kilku lat gra o pietruszkę. Nie mam pojęcia czy to świadomy wybĂłr, brak ambicji, czy wykładnik moĹźliwości druĹźyny. Wiem jedno, na ustrzycki stadion przychodzi dzisiaj zaledwie garstka kibicĂłw. No bo ileĹź moĹźna obserwować nieustannÄ walkę o miejsce w środku tabeli. Jeśli juĹź nie ma szans na awans to dla kibicĂłw lepiej juĹź byłoby się bronić przed spadkiem. WaĹźne by grało się o coś, bo gra o miejsce w środku tabeli tot gra o nic. Przez lata szefowałem miejscowemu klubowi. Przez cały ten okres Bieszczady nie spadły niĹźej IV ligi. Miejscowi piłkarze tacy jak Mariusz Hawro, Andrzej Mikulski zasilali trzecioligowe, a później drugoligowe Karpaty Krosno. Za uzyskane za nich pieniÄ dze sprowadzano do Ustrzyk piłkarzy z niĹźszych klas. DruĹźyna dwukrotnie walczyła o awans do wyĹźszej ligi, trzykrotnie broniła się przed spadkiem. Na mecze przychodziło średnio 300 osĂłb zaś mecze z przeciwnikiem zza miedzy SanoviÄ Lesko gromadziły prawie tysiÄ c widzĂłw. KaĹźdy nawet mało interesujÄ cy się piłkÄ mieszkaniec miasta wiedział w jakiej lidze gra ustrzycka druĹźyna i jaki wynik osiÄ gnęła w ostatnia niedzielę. Dodam, Ĺźe nie było wtedy Ĺźadnego strategicznego sponsora. Część pieniędzy dawało miasto, sponsorzy fundowali wyjazdy na mecze, reszta kasy pochodziła z biletĂłw i transferĂłw. Było to kwoty niebagatelne bo pozwalały na bieĹźÄ co opłacać sędziĂłw, kupować stroje i obuwie piłkarskie oraz co najwaĹźniejsze utrzymywać druĹźyny juniorĂłw i trampkarzy. Dziś podobno z biletĂłw nawet sędziĂłw nie moĹźna opłacić. Oczywiście poza skromnymi ryczałtami dla dwĂłch trenerĂłw nikt poza tym w klubie nie dostawał jakichkolwiek pieniędzy. Jedynie piłkarze otrzymywali skromne diety oraz premie za wygrane mecze. Trawę na płycie kosili społecznie działacze, oni teĹź wiosnÄ odgarniali śnieg, zawieszali siatki. Nikt z tego powodu nie narzekał bo to co robił, robił dla przyjemności i z miłości do piłki. Nie dziw więc, Ĺźe czasami więcej ustrzyckich kibicĂłw było obecnych na wyjazdowych pojedynkach niĹź dzisiaj na meczu u siebie. Gdy rzÄ dy w klubie objÄ Ĺ‚ po mnie Tadek Szczepkowicz, emocje byłe jeszcze większe. Budował on zespół w oparciu o „armię zaciężnÄ ” z czym trudno było się zgodzić, ale emocje sięgały szczytu i nigdy Ustrzyki nie były tak blisko III ligi. Emocje to bowiem to co dodaje smaku sportowym zmaganiom. Mimo, Ĺźe płyta była w nie najlepszym stanie, mimo Ĺźe odbywały się na stadionie duĹźe imprezy muzyczne, mimo ze nieraz nie moĹźna było się doczekać na obiecany przez jakiegoś sponsora autobus i montowało się wyjazd prywatnymi samochodami nie brakowało emocji. Teraz wszystko gra jak w zegarku. Jest strategiczny sponsor, na piłkarska płytę nie tyle nie wjedzie ale i nie wejdzie nikt nieupowaĹźniony, a z obecnych piłkarskich zmagań wieje nuda. NaleĹźy podziwiać tych ostatnich piłkarskich zapaleńcĂłw, Ĺźe jeszcze nie do końca się nie zniechęcili i chodzÄ na mecze w ktĂłrych walczy się o nic. O kolejny sezon w środku tabeli. Rozumie obawy sponsorĂłw, Ĺźe awans i gra w IV lidze to kosztowne przedsięwzięcie, ale potrafił to zrobić Partyzant Targowiska więc moĹźe i 10 tysięczne miasto powinno sprĂłbować. Po roku moĹźna spaść, ale były by zagwarantowane dwa sezony piłkarskich emocji. Pierwszy w walce o awans, drugi w obronie przed spadkiem. Trzeba i warto zaryzykować by utrzymać tych nielicznych juĹź kibicĂłw, a być moĹźe pozyskać nowych. MoĹźe potrzebny jest zastrzyk świeĹźej krwi, by tÄ zastaĹ‚Ä materię rozruszać. Wydaje się bowiem, Ĺźe tu nie tylko pieniÄ dze sÄ waĹźne, waĹźniejsze jest chyba to, Ĺźe niektĂłre osoby zwiÄ zane z klubem sÄ juĹź tym faktem zmęczone. Jeśli ten sezon będzie kolejnym sezonem gry o środek tabeli to w przyszłym roku trybuny będÄ całkiem puste. Mecze oglÄ dać będÄ sędziowie, zawodnicy rezerwowi i trener, a przecieĹź nie o to chodzi i nie po to wydaje się pieniÄ dze. KS „Bieszczady” musi zaczÄ Ä‡ słynÄ Ä‡ ze swojej gry, a nie z kibicĂłw dla ktĂłrych nie zmagania na płycie sÄ najwaĹźniejsze, a zmagania poza niÄ . Jeśli zaś nic nie miało by się zmienić to moĹźe lepiej by było gdyby znĂłw na piłkarska płytę wrĂłciły koncerty gromadzÄ ce tysiÄ ce widzĂłw, bo stadion to własność społeczne, a nie ogrodzony plac zabaw dla ludzi udajÄ cych piłkarzy. Wiesław Stebnicki adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=727