Gdy sobie przypomnę jeszcze nie tak odległe przecież czasy, ustrzycki hufiec ZHP stawiany był za wzór. W najlepszym okresie zrzeszał nawet do 800 harcerzy i zuchów. W chwili obecnej trudno pewnie było by doliczyć się 150 członków. Co się stało, że w przeciągu kilku zaledwie lat organizacja, która świeciła przykładem pod względem organizacyjnym, przygotowania merytorycznego instruktorów tak podupadła. Czyżby zabrakło determinacji w działaniu, może pomysłu jak harcerstwo w obecnych czasach ma wyglądać. A może względy ambicjonalne kolejnych komendantów hufca wzięły górę nad treścią. W tej chwili ustrzycki hufiec stanął przed murem. Cofnąć się już nie da. Tylko rozbicie tej ściany niemocy, ponowna konsolidacja, praktyczne codzienne wcielanie w Zycie zasad przyrzeczenia harcerskiego i przede wszystkim powierzenie prowadzenia tej organizacji osobie, która będzie chciała a nie musiała to robić być może doprowadzi do tego, że nie przepadnie to co przez dziesiątki lat z mozołem było wypracowywane i wdrażane w życie.

Początek problemĂłw – 2004 rok

O problemach w bieżącej działalności hufca zaczęło się już mówić w 2004 roku. Ówczesny komendant Konrad Białowąs albo nie potrafił, albo nie chciał, albo też nie miał pomysłu jak poprowadzić hufiec. Zresztą już sam fakt, że odkupił sam od siebie za organizacyjne pieniądze dziesięć karabinków do Paintball-a mówi samo za siebie. Trzeba dodać, że jak na przecież skromne możliwości tej organizacji kwota 9 tys. zł. była wydatkiem ogromnym. Zresztą jak udało mi się ostatnio dowiedzieć jest on skłonny odkupić ponownie od hufca te karabinki ale już tylko za tysiąc zł. Dziwić może fakt, że nie wzbudziło to w tym czasie zaniepokojenia rewidentów chorągwi. W tym tez czasie zaczęło się powolne umieranie Stebnika.


Dziesięciohektarowej Stanicy, ktĂłra jeszcze nie tak dawno w okresach letnich tętniła Ĺźyciem i wypoczywała tam harcerska brać praktycznie z całej Polski. Komendant Białowąs był ostatnim statutowym Komendantem ustrzyckiego hufca, czyli wybranym przez zjazd. Wszyscy następni sprawowali tę funkcję jako pełniący obowiązki. Po dość – delikatnie mĂłwiąc- niefortunnym prowadzeniu hufca przez hm. Białowąsa i jego odwołaniu przez Komendę Chorągwi obowiązki te powierzono Halinie Armacie. WybĂłr ten rĂłwnieĹź okazał się Ĺşle trafionym bo i ona po pewnym czasie została odwołana. Za jej usprawiedliwieniem moĹźe przemawiać fakt, Ĺźe po reorganizacji szkoły w Bandrowie będąc nauczycielką została bez pracy i środkĂłw do Ĺźycia. W dniu dzisiejszym pracuje w szkole w StrzyĹźowie.

Od tej chwili miałoby być dobrze

Kolejnym Komendantem, ktĂłremu powierzono pełnienie obowiązkĂłw została Anetta Rogalińska. Obowiązki te objęła w listopadzie 2007 roku. Po dość niefortunnym wyborze dwojga poprzednich komendantĂłw wydawało się, Ĺźe kandydatura hm. Rogalińskiej jest tą, na ktĂłrą hufiec od dawna czekał. Doświadczenie w pracy harcerskiej, znajomość specyfiki funkcjonowania hufca dawały nadzieję, Ĺźe tym razem wybĂłr był trafny i moĹźe być tylko lepiej. Niestety nie wiem czy nad ustrzyckim hufcem ciąży jakieś fatum, bo atmosfera zamiast się poprawić zaczęła coraz bardziej gęstnieć. Mam przed sobą pismo hm. Rogalińskiej „KHUD-3/2008 z dnia 28.08.2008” skierowane do hm. Władysławy Domagała Komendantki Chorągwi Podkarpackiej. Mogę z niego tylko wnioskować, Ĺźe odpowiada ono na postawione jej zarzuty przez Chorągiew. Nie udało mi się skontaktować z hm. Domagałą. Trudno więc jest się odnieść do odpierających zarzuty odpowiedzi, ktĂłrych udzieliła hm. Rogalińska. Gdyby tylko chcieć ocenić funkcjonowanie hufca na podstawie udzielonych przez nią odpowiedzi, to moĹźna by je określić tylko jednym słowem- wzorcowe. Wszyscy jednak wiedzą, Ĺźe tak nie jest. Dziwić w tym miejscu moĹźe bierność i bezczynność powołanego z inicjatywy burmistrza Komitetu Przyjaciół Harcerstwa. Od sierpnia, kiedy to wpłynęło do Urzędu Miasta nikt się tym co się w hufcu dzieje nie zainteresował. Dziwi to tym bardziej, Ĺźe wiceburmistrz Jacek Przybyła od wielu lat działał w harcerstwie i problematyka ta nie jest mu obca. CzyĹźby został powołany kolejny fasadowy twĂłr. Tylko czemu ma on słuĹźyć. Po tylu niedobrych przecieĹź doświadczeniach z kilku ostatnich lat, nie wyciągnięto Ĺźadnych wnioskĂłw. Być moĹźe zabrzmi to jak patos ale moĹźna odnieść wraĹźenie, Ĺźe ustrzyckie harcerstwo umiera.


Na spotkanie zorganizowane w dniu 5 grudnia w siedzibie hufca przez hm. Jana Słupka przybyło zaledwie kilkanaście osób. Nie wzięła w nim udziału hm. Aneta Rogalińska. O czymś to mówi.

Jest jeszcze jakaś nadzieja

Z dyskusji ktĂłra się tam toczyła moĹźna było odnieść wraĹźenie, Ĺźe Pani Komendant obraziła się na hufiec, na Komendę Chorągwi i na całe harcerstwo w ogĂłle. Kielichem goryczy miał się okazać artykuł zamieszony w paĹşdzierniku w „Nowinach”. MoĹźe to dziwić, bo przecieĹź autor artykułu nie przekreśla całego dorobku hm. Rogalińskiej. Zastanawia się tylko nad przyczynami, ktĂłre doprowadziły do tego, Ĺźe w hufcu zaczęło dziać się nienajlepiej. Jedno jest pewne druhna Anetta nie jest sama. MoĹźna to było zauwaĹźyć na wspomnianym juĹź spotkaniu. Stoją za nią murem jej podwładni. Ba, daleko idąca pomoc zaofiarował jej pełniący komisaryczny nadzĂłr nad hufcem z ramienia Komendy Chorągwi hm. Jan Słupek. Warunek jest tylko jeden, Komendant Rogalińska musi chcieć się spotkać ze swoimi harcerzami i poprowadzić hufiec do przyszłorocznego zjazdu oraz wyboru nowego komendanta. Być moĹźe właśnie jej. Zadanie to wydaje się tym bardziej ułatwione, Ĺźe ma ona wsparcie wśrĂłd swoich podwładnych, ktĂłrzy 16 paĹşdziernika zaraz po ukazaniu się artykułu w „Nowinach” napisali list do Komendy Chorągwi w swojej treści broniący przełoĹźonej i koleĹźanki. List być moĹźe pompatyczny i trochę nadęty ale wydaje się być autentycznym odczuciem, być moĹźe spowodowanym emocjami ale i solidarnością ze swoją koleĹźanką.


Żałuję, że nie udało mi się porozmawiać z Anettą Rogalińską. Jej telefony stacjonarny i komórkowy w dniu 6 grudnia uparcie milczały. Mogę więc tylko przypuszczać z analizy materiałów, którymi mogłem się posłużyć, że do tak złej sytuacji w hufcu doprowadziły względy najgorsze jakie można było by sobie wymyślić. Można by je krótko określić, wygórowanymi ambicjami tak Komendantki Hufca z jednej strony, jak i Komendy Chorągwi z drugiej. Hierachiczność w harcerstwie nie musi zawsze oznaczać monopolu na rację i podporządkowanie. System ten powinien działać w obie strony i nie tylko na zasadzie rozkazu ale tez porozumienia i zrozumienia racji właśnie tej drugiej strony.

Od przybytku głowa jednak boli

Innym problemem hufca, co moĹźe zabrzmieć dość paradoksalnie jest jego niemały majątek. Majątek, ktĂłry jeszcze do 2003 roku był bardzo dobrze zarządzany. 10- hektarowa stanica w Stebniku w najlepszych okresach, kiedy wypoczywała na niej harcerska młodzieĹź z całej Polski potrafiła przynosić po Akcji Letniej do 80 tysięcy zł. czystego zysku. W latach chudszych kwota ta wahała się w granicach 30 tysięcy zł. Pieniądze te pozwalały na bieżące prowadzenie działalności statutowej, na wymianę i doposaĹźenie w sprzęt i umundurowanie. Ze środkĂłw tych wspĂłlnie z Urzędem Miejskim organizowano turnusy letnie dla niezamoĹźnej młodzieĹźy i dzieci z terenu gminy. Od kilku lat brak zainteresowania i nadzoru kolejnych komendantĂłw doprowadził do tego, Ĺźe miejsce to przedstawia bardzo ponury widok. Porozbijane i rozebrane wieĹźyczki straĹźnicze, zniszczona infrastruktura sanitarna. Pozostała jedynie ścianka wspinaczkowa, ktĂłra niebawem ma zostać rozebrana gdyĹź bez odpowiedniej, fachowej opieki korzystanie z niej moĹźe grozić wypadkiem i kalectwem. Teren gdzie kiedyś stały namioty, kuchnie, sanitariaty, gdzie tętniło Ĺźycie obecnie przypomina krajobraz księżycowy rozjechany kołami samochodĂłw terenowych. Na początku listopada 2008 roku Komenda Chorągwi Podkarpackiej wystąpiła do Komendy Powiatowej Policji w Ustrzykach Dolnych o ustalenie sprawcĂłw naruszenia i niszczenia mienia ZHP. W rozmowie ze mną Aleksander Lubas zastępca Komendanta KP Policji w Ustrzykach potwierdził, Ĺźe takie zgłoszenie wpłynęło, prowadzone jest dochodzenie i wytypowano juĹź potencjalnych sprawcĂłw. Kiedy 5 grudnia z hm. Janem Słupkiem zjechaliśmy na stanicę w Stebniku zastaliśmy tam trzy samochody terenowe ośrodka wypoczynkowego „Olimp” z Ustrzyk Dolnych i bawiąca się w „wojnę” młodzieĹź. Pomimo tego, Ĺźe mĂłwiono juĹź wcześniej iĹź to kierownictwo właśnie tego ośrodka organizuje wyprawy swoich uczestnikĂłw na Stebnik, pomimo ze prowadzone jest dochodzenie w tej sprawie to proceder ten uprawiany jest nadal. Siła szybkiego i łatwego zarobku przebiła siłę rozumu i rozsądku. Z tego co mi wiadomo sprawa znajdzie swĂłj epilog w sądzie a harcerze przynajmniej w części zrekompensują sobie poniesione straty.


Innym problemem, bo o problemie moĹźemy tu mĂłwić jest osiemdziesięciu arowa działka i magazyn hufca na „Strwiążu”. Konkretnie jego zawartość. Obejrzałem to, choć Jan Słupek niechętnie i z oporami mi go pokazał. I tu go rozumie. Niełatwo jest pokazywać coś co tak na dobrą sprawę nie powinno ujrzeć światła dziennego, tym bardziej osĂłb postronnych. JeĹźeli jeszcze przez 10 lat było się Komendantem tego hufca to bez względu na to co by się nie działo to solidarna więź ze środowiskiem jednak pozostaje. To co zobaczyłem nie przypomina mi Ĺźadnego innego magazynu harcerskiego, a widziałem ich w Ĺźyciu przynajmniej kilka. Miałem okazję zobaczyć ten magazyn po raz pierwszy jeśli dobrze pamiętam w 2000 roku po zakończonym obozie na Stebniku, kiedy robiłem materiał dla radia. Tamten nie przypominał tego, ten nie przypomina tamtego. W tamtym wszystko rĂłwniutko poukładane na pułkach i regałach. W tym juĹź od wejścia w nozdrza uderza zapach stęchlizny gnijących namiotĂłw. W pomieszczeniu gdzie składowano wyposaĹźenie kuchenne obozu panuje ogĂłlny brĂłd i bałagan. Z tych dobrych czasĂłw pozostały tylko kartki wypisane ręką druhny GraĹźyny Słupek co się w danym miejscu znajduje i ile tego jest. W tym miejscu mija się z prawdą, delikatnie mĂłwiąc hm. Rogalińska informując Komendę Chorągwi o wykonanym duĹźym wysiłkiem wielu harcerzy porządku w magazynie. Chyba, Ĺźe pokazano mi zupełnie inny magazyn. Nie ma co- jak mĂłwi hm. Słupek- kopać się z koniem. Mleko się wylało. WaĹźne by z tego co jeszcze zostało udało się cokolwiek uratować. Warunki ku temu są. Jest w dalszym ciągu miejsce na Stebniku i reaktywowanie stanicy przy wysiłku całego hufca jest moĹźliwe. Do 2011 roku jest aktualna umowa ze Spółdzielnią Mieszkaniową Pionierska na dzierĹźawę pomieszczeń Komendy Hufca. Wymaga to jednak systematycznego płacenia wszystkich naleĹźności. Jest teĹź wydaje mi się moĹźliwe poprawne ułoĹźenie relacji Komenda Hufca- Komenda Chorągwi, pod warunkiem , ze obie strony będą tego chciały. JeĹźeli ustrzycki hufiec ma przetrwać, to przed jego harcerzami ogrom pracy. Nikt nie dopuszcza tutaj myśli, ze mĂłgłby zostać rozwiązany.