Pszczeliny 23.03.2008r.

Pan
Wiesław Stebnicki
Redaktor Naczelny
"Nasze Połoniny"

Szanowny Panie Redaktorze co roku odwiedzam Bieszczady, bo moim zdaniem są to najpiękniejsze polskie gĂłry. Mam 83 lata i jestem emerytowanym oficerem Wojska Polskiego. Przeszedłem cały szlak bojowy z II Armią Wojska Polskiego. Koniec wojny zastał mnie pod Dreznem. Niestety nie było mi dane wrĂłcić wtedy do cywila. MĂłj batalion najpierw przerzucono w wojewĂłdztwo lubelskie, przeformowano i skierowano w Bieszczady. Tam dopiero ja przywykły do widoku krwi zobaczyłem co znaczy okrucieństwo. Walczyłem z bandami dwa lata. Nie pisałbym pewnie tego wszystkiego, gdybym nie przeczytał podczas mojego ostatniego pobytu w Bieszczadach artykułu w pańskiej gazecie „ Juszczenko: komendant UPA Bohaterem Ukrainy” i stanowisko „Naszych Połonin” czyli szkodliwa demagogia. Kiedy przeczytałem ten tekst po prostu się przeraziłem. Bo wynika z niego, Ĺźe przez dwa lata walczyłem z aniołami a nie z bezwzględnymi ukraińskimi bandytami, szkolonymi przez niedobitki esesmanĂłw i wermachtu. Pan Prorok jeśli to jego prawdziwe nazwisko widać nie ma Ĺźadnego pojęcia o tamtych czasach. Nic nie widział nic nie przeĹźył a swoją wiedzę czerpie z wątpliwej jakości publikacji. W pewnym momencie przemknęła mi przez głowę myśl, Ĺźe moĹźe jest z pochodzenia ukraińcem i wtedy te jego dywagacje stają się uprawnione. Nie wiem czy pan ten krotki list wydrukuje ku przestrodze by takiej demagogicznej wiedzy dawać odpĂłr. Jeśli nie, to proszę przekazać go panu Prorokowi, być moĹźe jemu da choć trochę do myślenia.

Z wyrazami szacunku
Jerzy Drabiński
ppłk rezerwy

---

Szanowny Panie!

Nie podał Pan w swoim liście adresu zwrotnego, stąd moja odpowiedĹş na łamach gazety. Jeszcze raz kilkakrotnie bardzo dokładnie przeczytałem oceniany przez Pana artykuł i trudno jest mi oprzeć się wraĹźeniu, Ĺźe mĂłwimy o dwĂłch róşnych tekstach. Jedynym powodem mojej odpowiedzi na wcześniejszą publikacje „Naszych Połonin”, były zamieszczone w niej nieścisłości historyczne oraz nawoływanie do ograniczenia stosunkĂłw dyplomatycznych z Ukrainą z powodu dekretu Prezydenta Juszczenki. Napisałem o tych nieścisłościach i starałem się pokazać, Ĺźe kaĹźdy narĂłd ma prawo do posiadania własnych bohaterĂłw, ktĂłrzy dla innych narodĂłw są antybohaterami. Pisałem o złoĹźoności stosunkĂłw polsko-ukraińskich i wspomniałem o wyszydzanym przez publikację Magdaleny Hartman Instytucie Pamięci Narodowej i wydanych przez ten instytut materiałach „Antypolska akcja OUN - UPA w latach 1943-1944". Nie wiem, na podstawie ktĂłrego fragmentu mojego artykułu doszedł Pan do wniosku, Ĺźe członkĂłw UPA mordujących niewinnych ludzi uwaĹźam za aniołów? Nie wiem teĹź, na jakiej postawie uwaĹźa Pan, Ĺźe o tamtych czasach nie mam Ĺźadnego pojęcia a swoją wiedzę opieram na wątpliwej jakości publikacjach? JeĹźeli chciał mnie Pan tymi słowami obrazić, to nie udało się Panu. Problemem stosunkĂłw polsko- ukraińskich w XX wieku interesuję się od wielu lat a wiedzę swoją opierana róşnych publikacjach, w moim przekonaniu solidnych i uczciwych. Nie czas tu i miejsce na szeroką prezentację moich poglądĂłw na ten temat. O jednym jednak pragnę Pana poinformować. Dla mnie Marka Proroka(bo to prawdziwe moje nazwisko), Polaka a nie Ukraińca (choć wcale nie czuję się przez to kimś lepszym) mordowanie niewinnych ludzi a zwłaszcza kobiet i dzieci przez uzbrojonych członkĂłw formacji zbrojnych zawsze było jest i będzie odraĹźającą zbrodnią i to niezaleĹźnie od tego kto tego dokonał i z jakich powodĂłw. Dlatego za zbrodniarzy uwaĹźam nie tylko wielu członkĂłw UPA, ale rĂłwnieĹź tych Ĺźołnierzy polskich z 8 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty, ktĂłrzy dokonali masakry ludności ukraińskiej w Zawadce Morochowskiej. JeĹźeli odwiedzi Pan jeszcze kiedyś Bieszczady i będzie Pan miał czas i ochotę na rozmowę ze mną to chętnie spotkam się z Panem. MoĹźe wĂłwczas przekona się Pan, Ĺźe nie jestem bezmyślnym, niedouczonym człowiekiem, nie mającym zielonego pojęcia o czasach i wydarzeniach w ktĂłrych Pan bezpośrednio uczestniczył.
Życzę dużo zdrowia.

Z wyrazami szacunku
Marek Prorok