Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [6/118] Cukier krzepi Artykuł dodany przez: Redakcja (2011-05-16 08:57:10) Trudno mi zrozumieć skÄ d u PolakĂłw taka miłość do cukru. Tytuł tego felietonu jest hasłem reklamowym jakie przed wojnÄ wymyślił pisarz Melchior Wańkowicz. Jak więc widać kochaliśmy jako narĂłd ten słodki produkt od lat. Cukier stanowił teĹź substytut pieniÄ dza. Płacono nim za wiele towarĂłw w czasie wojny. To wtedy ranga cukru jako towaru do wymiany barterowej wzrosła. Cukier jako towar ma kilka zalet po pierwsze jak pisał Wankowicz- krzepi, po drugie dobrze się przechowuje, po trzecie łatwo moĹźna go wymienić na coś innego. Tych zalet moĹźna namnoĹźyć o wiele więcej, myślę jednak Ĺźe te zacytowane wystarczÄ . Nie dziw więc, Ĺźe problem cukru co jakiś czas porusza polskie społeczeństwo. Po raz pierwszy zetknÄ Ĺ‚em się z tym problemem w 1968 roku. Miałem 12 lat i niewiele jeszcze rozumiałem z tego co się działo. Wyjaśnili mi to rodzice i dziadkowie. Pewnej sierpniowej nocy obudził mnie spory hałas na drodze przy ktĂłrej stał dom dziadkĂłw. Wyleciałem z domu i zobaczyłem kolumnę samochodĂłw w tym tych ciÄ gnÄ cych na lawetach czołgi. Jak się okazało wojskowa kolumna zmierzajÄ ca z „pomocÄ ” dla zbuntowanej Czechosłowacji wybrała sobie trasę przez wioskę gdzie mieszkali dziadkowie. Stało się tak z powodu małego wypadku. Otóş na drodze pomiędzy Dynowem a GrabownicÄ jeden z czołgĂłw spadł z lawety i zatarasował drogę. Kolumnę skierowano więc objazdem przez Warę i Izdebki. Zapyta ktoś jaki ma to zwiÄ zek z cukrem. Okazało się, Ĺźe miało i to duĹźy. Rano babcia, ktĂłra wybrała się na zakupy do leĹźÄ cego w pobliĹźu sklepu GS, niewiele przyniosła. Okazało się, Ĺźe ludzie wykupili praktycznie wszystko. Rzecz jasna w pierwszej kolejności cukier, sĂłl, mÄ kę, marmoladę, papierosy. We wsi rozeszła się plotka, Ĺźe zanosi się na wojnę więc trzeba szykować zapasy. Wojny nie było i zrobione zapasy zaczęły się psuć, no bo mÄ kę lubiÄ mole, papierosy i zapałki wilgotniejÄ , takĹźe inne produkty łatwo się psujÄ , ale nie cukier, jemu przechowywanie w suchym miejscu wcale nie przeszkadza. Dwa lata później do władzy doszedł w Polsce Edward Gierek. Pretekstem do usunięcia poprzednika Władysława Gomułki była zmiana niektĂłrych cen. Jak głosiła plotka miał teĹź podroĹźec cukier. NiektĂłrzy zaczęli więc robić zapasy. Jedna z naszych ustrzyckich sÄ siadek zgromadziła 50 kg tego cennego towaru, ale i tak przelicytowała jÄ pracownica Urzędu Miasta, ktĂłra podobno zgromadziła ponad 300. Niestety obie panie miały wyjÄ tkowego pecha. Gierek by przypodobać się narodowi cofnÄ Ĺ‚ planowane podwyĹźki, a cukier nawet staniał z 12 na 10,50 zł. Tak więc sporo osĂłb zamiast z interesem Ĺźycia pozostało z duĹźym słodkim problemem do rozwiÄ zania. Ci ktĂłrym zapasy wystarczyły do 1976 roku mogli mĂłwić o sukcesie. Państwo kierowane przez towarzyszy Gierka i Jaroszewicza zaczęło robić bokami. By spacyfikować konkurentĂłw Gierek doprowadził do podziału kraju na 49 wojewĂłdztw, tak więc jeśli juĹź nie towarĂłw konsumpcyjnych nam przybyło to przybyło przynajmniej wojewĂłdztw. ZresztÄ wcześniej politycy rozwijali produkcję lokomotyw, wagonĂłw, statkĂłw, hut po to by ten sprzęt mĂłgł wytwarzać więcej stali, ktĂłra wykorzystana miała być do budowy kolejnych hut, statkĂłw lokomotyw i tak wkoło Macieju. Niestety nie przybywało towarĂłw spoĹźywczych w tym cukru. Wprowadzono więc nowÄ walutę czyli tzw. bony zmienione niebawem w kartki. Za bony moĹźna było kupić tylko i wyĹ‚Ä cznie cukier, na kartki prawie wszystko. Tak więc na kilka lat cukier znĂłw stał się cennym dobrem, szczegĂłlnie Ĺźe dość szybko pojawili się spece zmieniajÄ cy go w jeszcze lepsze dobro czyli samogon. Transformacja ustrojowa, a później wstÄ pienie do UE wymusiło na nas szereg zmian. JednÄ z nich było administracyjne ograniczenie produkcji cukru. No i stało się. Wiadomość o załamaniu produkcji trzciny cukrowej w Australii spowodowała lawinę zakupĂłw w kraju a tym samych niekontrolowany wzrost cen nawet do 6,5 za kilo. Co dziwne w sÄ siednich krajach ceny wzrosły nieznacznie. Jedynie w przygranicznych sklepach u NiemcĂłw Polacy ruszyli lawinowo kupować to dobro co podniosło cenę do 3 zł za kg i spowodowało chwilowÄ reglamentację, czyli ograniczenie sprzedaĹźy cukru dla PolakĂłw. Jak więc widać dla cukru gotowi jesteśmy na wszystko. A tymczasem naukowcy twierdzÄ jednoznacznie iĹź cukier w czystej postaci to „biała śmierć”. ZresztÄ ileĹź moĹźna go zjeść miesięcznie przez miesiÄ c, gĂłra kilogram. Tak więc wracamy do punktu wyjścia. Cukier droĹźeje bo większość z nas robi zapasy, pytanie tylko po co. No cóş nasza miłość do cukru nie maleje i dla zrobienie zapasĂłw gotowi jesteśmy na wiele wyrzeczeń nawet kosztem zdrowia. Miejmy jedynie nadzieję, Ĺźe sami ponownie nie wprowadzimy sobie cukrowych bonĂłw. Wiesław Stebnicki adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=1315