Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [3/115] Spotkamy się w sÄ dzie Artykuł dodany przez: Redakcja (2011-02-23 15:02:22) Powszechny dostęp obywatela do instytucji prawa to jeden z podstawowych atrybutĂłw demokracji i społeczeństwa obywatelskiego. MoĹźliwość rozstrzygnięcia spornych spraw w niezawisłym sÄ dzie daje nam gwarancję, Ĺźe werdykt tam podjęty jest rozwiÄ zaniem najlepszym, bezspornym i ostatecznym. Fakt praktycznie nieograniczonej dostępności do instytucji wymiaru sprawiedliwości spowodował, Ĺźe te ostatnie nie nadÄ ĹźajÄ z rozstrzyganiem spraw przez co terminy orzeczeń przesuwajÄ się w bardzo długÄ , bliĹźej nieokreślonÄ przyszłość. PowodĂłw tego stanu rzeczy jest wiele, od często technicznych poczÄ wszy poprzez organizacyjne na wÄ tku merytorycznym skończywszy. Ĺťeby sobie bliĹźej uzmysłowić ten problem wystarczy wejść do pierwszego z rzędu sÄ du i spojrzeć na wokandę. Przynajmniej dwadzieścia procent spraw to tzw. „pyskĂłwki” czyli sprawy, ktĂłre tak naprawdę nie powinny się tam nigdy znaleźć. Sprawy, ktĂłre ciÄ gnÄ się latami niczego nie rozwiÄ zujÄ bo kaĹźda ze stron zostaje przy swojej racji i sprawa za jakiś czas wraca z powrotem do sÄ du. Z jednej strony powszechna dostępność z drugiej brak jakichkolwiek ograniczeń i konsekwencji powoduje, Ĺźe korzystamy z sÄ dĂłw jak z miejskiej latryny, bez opamiętania i umiaru. Potocznym juĹź stało się powiedzenie „spotkamy się w sÄ dzie”, ktĂłre pokazuje brak zaufania społecznego do innych instytucji państwa, ktĂłre nie potrafiÄ rozwiÄ zać naszych problemĂłw, z drugiej strony daje moĹźliwość wszelkiej maści pieniaczom skutecznego dezorganizowania pracy wymiaru sprawiedliwości. Dla tego pokroju ludzi sprawy mało istotne i znaczÄ ce urastajÄ do rangi symbolu a sala sÄ dowa staje się jedynym miejscem gdzie mogÄ zaistnieć. Zastanawiam się czy ktoś pomyślał o kosztach tego pieniackiego zacietrzewienia. Ile kosztuje nas społeczeństwo to ciÄ głe dowartościowywanie się przed sÄ dami ludzi, ktĂłrzy na siłę chcÄ udowodnić, Ĺźe sÄ nieskazitelnie czyści a cała reszta to swołocz, ktĂłra Ĺźeruje na ich uczciwości. Ta grupa sÄ dowych bywalcĂłw nie dopuszcza do siebie myśli, Ĺźe orzeczenie moĹźe być inne niĹź sobie zakładali. KaĹźdy niekorzystny dla nich werdykt daje im asumpt do składania kolejnych pozwĂłw. Sprawy ciÄ gnÄ się latami, absorbujÄ c sÄ dy a za wszystko płaci społeczeństwo bo na końcu okazuje się, Ĺźe powĂłd nie śmierdzi groszem i kosztami postępowania trzeba obciÄ Ĺźyć skarb państwa. Trzydzieści lat temu w urzędach administracji moĹźna było przeczytać hasło „pieniaczom stop”. W tym czasie miało ono inny podtekst. I choć minęło tyle czasu okazuje się, Ĺźe nie straciło ono nic ze swoich walorĂłw. Pieniacze byli, sÄ i jeszcze pewnie długo będÄ . Jestem tylko ciekaw jak długo jeszcze przyjdzie nam za ich urojone racje płacić. Andrzej Kotowicz adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=1257