Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [11/104] W gĂłrę Dniestru Artykuł dodany przez: Redakcja (2010-08-04 17:59:57) Polskie Bieszczady sÄ piękne, niestety bardzo małe obszarowo. MieszkajÄ c tutaj praktycznie rzecz biorÄ c od urodzenie zwiedziłem je całe i to kilkakrotnie. Często teĹź z zaciekawieniem spoglÄ dałem na wschĂłd gdzie leĹźy ich większa i wyĹźsza część. Dla wielu osĂłb- w dobie prawie swobodnego przekraczania granicy- wschodnia część Bieszczad teĹź juĹź została odkryta. Celem naszego cyklu „Pomysłu na wakacyjnÄ wycieczkę” jest przedstawienie wycieczek na Ukrainę i Słowację. Mamy jako redakcja nadzieję, Ĺźe plonem tego cyklu będzie wydanie przewodnika będÄ cego zbiorem tych materiałów. Sianki- czyli Tarnica, Halicz i Krzemień z wschodniej strony By obejrzeć polskÄ część Bieszczad od wschodniej strony trzeba dotrzeć w okolice ukraińskich Sianek i przełęczy UĹźockiej. Czyli mĂłwiÄ c prościej po przekroczeniu granicy poprzez ChyrĂłw, StarÄ SĂłl dotrzeć do Starego Sambora. StÄ d zaś kierować się na południe i po minięciu Turki, Boryni, Jaworowa dotrzeć do przełęczy. Droga jak na ukraińskie warunki jest całkiem przyzwoita. Przełęcz UĹźocka to zarazem granica pomiędzy wojewĂłdztwami lwowskim i zakarpackim. W Polsce mało kto się orientuje, Ĺźe mija granicę jakiegokolwiek wojewĂłdztwa, jednak Ukraina to jeszcze nie całkiem Europa. Wprawdzie zniknęły tzw. „Gaiki” na wylotowych ulicach ukraińskich miast, ale na przełęczy UĹźockiej istnieje coś na podobieństwo przejścia granicznego. Drogę przegradza szlaban przed ktĂłrym trzeba się w porzÄ dku podnosi szlaban i moĹźna jechać. Wprawdzie celem naszej podróşy była przełęcz, ale by jÄ przekroczyć i spojrzeć na drugÄ stronę trzeba było się znaleźć za szlabanem. Choćby dlatego by obejrzeć najwyĹźej połoĹźony w Bieszczadach (853 npm.) kilkusetmetrowy wiadukt kolejowy. Przełęcz UĹźocka po wybudowaniu w latach 70- dziesiÄ tych XIX w. linii kolejowej Ĺ‚Ä czÄ cej LwĂłw z UĹźgorodem stała się waĹźnym punktem strategicznym. Dlatego teĹź w czasie I wojny światowej na przełomie roku 1914-1915 toczyły się tutaj zacięte walki pomiędzy armiÄ austrowęgierskÄ , a rosyjskÄ . Przełęcz UĹźockÄ dzieli od polskiej granicy zaledwie kilkaset metrĂłw. Trzy kilometry na północ od przełęczy po lewej stronie leĹźÄ ukraińskie Sianki. W przeciwieństwie do polskich Sianek, ktĂłre leĹźÄ na przysłowiowym końcu świata, w dzikiej niezamieszkanej dolinie Sanu, Sianki ukraińskie to spora wieś. Przed II wojnÄ Ĺ›wiatowÄ stanowiły jedność i były znanym ośrodkiem wypoczynkowym z domami wypoczynkowymi, restauracjami, skoczniÄ narciarskÄ , torem saneczkowym. TuĹź przed wjazdem do Sianek stoi cerkiew p.w.św. Jerzego, nieco niĹźej obok dworca kolejowego cerkiew prawosławna przebudowana z dawnego baru w latach dziewięćdziesiÄ tych. We wsi mnĂłstwo brzydkich jednopiętrowych blokĂłw, parterowy dworzec kolejowy, na krańcach wsi od strony północnej szkoła i zdewastowany dom kultury. Zaś za torami elektrycznej i ruchliwej linii kolejowej Halicz, Krzemień, Tarnica widziane z niecodziennej strony. Turka By dojechać do centrum Turki trzeba skręcić z głównej drogi wiodÄ cej do Starego Sambora w lewo. Skręcić i zwolnić gĂłra do 10 km na godzinę. Bowiem ulica wiodÄ ca do centrum miasta to coś co bardziej przypomina szlak do jazdy samochodami terenowymi. Ci co skarĹźÄ się na drogę z granicy do Chyrowa, nie wiedzÄ co to dziury. Dla mnie skończyło się to jedynie na zgubieniu kołpaka. TuĹź po wjeĹşdzie najcenniejszy chyba zabytek w mieście drewniana cerkiew p.w. św. Mikołaja zbudowana w 1739 roku. Cerkiew jest w trakcie renowacji ale i tak warta jest obejrzenia, stanowi bowiem swoisty wzorzec stylu bojkowskiego. Ponadto wart obejrzenia jest blisko kilometrowy wiadukt kolejowy podobny do rzymskich akweduktĂłw biegnÄ cy przez centrum miasta. Centrum Turki to Ustrzyki i Lesko z lat sześćdziesiÄ tych, choć z duĹźo gorszymi ulicami. Powoli miasto się jednak zmienia na korzyść i szuka swej szansy w turystyce. Warto zajrzeć do sympatycznej kawiarenki połoĹźonej na rzekÄ JabłonkÄ dopływem Stryja, część kawiarenki ulokowano bowiem na filarach nad wodÄ . Z Turki powrĂłt do granicy. Po drodze mijany kilkakrotnie bystry i szeroki Dniestr oraz kolej z tunelami. Na odcinku ze Starego Sambora do wsi UĹźok pociÄ g dziewięciokrotnie przemierza tunele, a najatrakcyjniejszy odcinek to ten z przełęczy UĹźockiej do wsi UĹźok. Ale to juĹź temat na następnÄ wycieczkę. Wiesław Stebnicki adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=1038